Cocuklar & Korkulari

Bunu bir yerden okumustum aynen kopyaliyorum
BAZEN NEDEN EBEVENLER

Korku, çocuk için kendisini dış dünyaya konumlama çabasıdır. Bu korkular yoluyla, dış dünyayla mücadele eder ve kendilerine güvenlerini kazanırlar. Bazen ebeveynler ve aile büyükleri de bu korkuların çıkışına veya pekişmesine neden olabiliyor: “Yaramazlık yaparsan, seni bırakırım”, “Yemeğini bitirmezsen, seni başkasına veririz”, “O odaya girme, orada öcü var” gibi çocuğun davranışını yönlendirme amacıyla düşünmeden söylenen sözler... Çocukların korkularıyla alay etmek de bu korkuların artmasına neden oluyor.

NE YAPMALI

Çocuğunuzun korkusuna saygı gösterin, korkuların çoğunun geçici olduğunu, ruhsal gelişiminin bir parçası olduğunu bilin. Çocuğunuzun genellikle bu korkunun üstesinden kendi kendine gelebileceğini unutmayın ve onu bunun için cesaretlendirin. Bunu yaparken, çocuğunuzun kişiliğini, sizinle ilişkisini ve o sıralar ailedeki önemli olayları göz önünde bulundurun.
Özellikle erken yaşlardaki çocukluk korkuları, genelde gelişimsel meselelerle ilgilidir ve profesyonel müdahaleye gereksinim duymadan kendiliğinden geçer. Çocuğun neden korktuğunu anlamak ve birlikte bu korkuyla baş etmeye çalışmak önemli. Çocuk karanlıktan korkuyorsa, onunla odaya gitmek, ışık açık ve kapalıyken birlikte oturmak, aslında bir şeyin değişmediğini göstermek etkili olur. Yalnız yatmaktan korkuyorsa, uyuyana kadar yanında kalmak (o uyuduktan sonra kendi odanıza gideceğinizi mutlaka söyleyerek), kapısını açık bırakıp, ihtiyacı olursa seslenebileceğini söylemek, onu rahatlatır.
Korkutucu kâbuslar, korkudan dolayı uyuyamaması, normal yaşamını engelliyorsa, bir çocuk ruh sağlığı uzmanına başvurmalı.