Tek cocuk mu, bir kardes sart mi?

Tek cocuk mu, bir kardes sart mi?

Yoksa hic mi?

Bu ikilem beni yiyecek ve bitirecek birgun.

Biliyorum yine kiminiz ‘sen nasil mutlu olcaksan onu yap kendi dogrularinla hareket et, hic kimse sen degil’ diyeceksiniz…

Kiminizde ‘sacmalama cocugunu kardessiz birakma, onu yanliz birakma bu dunyada diyeceksiniz’ ve ben yine ve hala ikilemde kalip kara kara dusunup sonunda hic bir sey yapamayip, ileride bir gun kopekler gibi pisman olmamak icin dualar edecegim

Ben ikinci cocugu istemiyorum

Nedenleri;

Bu dunyada yasamaktan korkar oldum, savaslar beni cok korkutuyor ve ulkeminde savasa suruklendigini gorup, bunun muhakkak olacagina inaniyor ve odum kopuyor

Ikinci bir pasaportumuz olmadigi icinde kacacak yerimiz yok ve ben ikinci bir cocugu kendi, kizi ve ailesi icin korkarken nasil dunyaya getircem?

Finansal acidan, evet su an esimin de benim de isimiz var ancak ne zamana kadar?

Ayrica ben sevmedigim bir isi yapiyorum ve bir 10 yil daha ayni iste calismak istemiyorum, ikinci cocugun olmamasi bana daha cok flexibility kazandiriyor, en kotu ihtimal iyi maas+mutsuz isden cikip az maas+mutlu is hayati kismina transfer olabilirim bir kac yil sonra

Ben yogunluk ve stress altinda iyi calisan biri degilim, cabuk sinirleniyorum, etrafimdakilere bagirmaya basliyorum, ikinci cocuk dogal olarak stress baski getircek ve ben iki cocuguna surekli bagiran bir anne olmak istemiyorum

Ben anelik disinda kimlikleri olan hobileri olan arkadaslarina, esine, hobilerine, kisisel gelisimine vakit ayirabilen ve yeni seyler deneyebilen biri olmak istiyorum, ikinci cocukla hayatim daha zorlasacak

Ben kizimi cok seviyorum ama cocuk bakim isleri onlarin psikolojisi, konusma, cis , okul ve yemek problemleri beni geriyor. Beni bunaltmasi ve sorunlarla basedememe de beni cok kotu hissettiriyor. Kenimi iyi anne olmamakla sucluyor, onceliklerimi dogru siraya koyamamaktan sikayet edip vicdan azabi cekip kendimi sucluyorum.

Cok mu sacma nedenlerim var?

Oteki yandan;

Kizim cabuk buyuyor diye cok endiseleniyorum

Onun her anini doya doya yasamak istiyorum, keske her ayini ayri ayri klonlasam istedigim zaman gidip cikarsam ve onunla oynasam, opup koklasam…

O minik hallerini her fotografa baktigimda group sasiriyorum, ne kadar da buyumus diyorum, cok ozluyorum, buyudukce geride kalan yillari ariyor ve burnumun diregi sizliyor ozlemden.Bir daha o gunlere istesem de donemem.

Iki tane minik evde olsa, onlari uyurken seyretsem, birbirlerine olan sevgilerini gorsem, oynamalarini daha buyuk mutluluk olabilir mi bundan?

Oteki taraftan ise ya surekli kavga eden iki kardes olurlarsa diye de odum kopuyor bunuda yukariya eklemem lazim.Birbirini sevmeyen, hatta nefret eden dusman kardesler de yok degil.Belkide kizim tek cocuk olmaktan daha mutlu olacak, bunun bir garantisi yok ki…

Ileride biri benim gibi dunyanin diger bir ucunda hayat kurarsa en azindan yanimda bir digerinin kalma ihtimali olur diye geciriyorum icimden-tamamen bencillikten.

Bir gun ben ve esim giderse bu diyardan kizimin yaninda hala guvenebilecegi kendi can ve kanindan biri olsun istiyorum ancak aslinda bu tezide kafamda cabucak curutuyorum,ne kardeser var kanli bicakli yada kanli bicakli degil ama hic bir sey paylasmayan ayrica ne insanlar var kan bagi olmayip insanin ailesinden daha yakin

Sonucta hep kotuyu dusunup buyuk bir karar almak da istemiyorum

Ee birde 37 yasin sonlarina yaklasiyorum, kilolari ile surekli derdi olmus bunu kafasina feci takmis psikolojik sorunlu biri olarak ben bu ikilemden cikamiyorum

Soyle net insanlarada cok imreniyorum

Ben tek cocuk istiyorum ve bunda cok kararli ve eminim…

Bazilarida tabiki iki cocuk en az, kalabalik aile en guzeli…

Iste ben ikinizin ortasinda kalmis sanki gelenin gidenin tekme vurdugu bir kakilmis gibi hissediyorum kendimi.

Bazen bencil bazen korkak bazen cahil bazen gucsuz hissediyorum…

Ileride keske ikinci cocugu dogursaydim demek cok kolay ancak dogurup o gunlere gelebilmekde sizden cok sey alacaksa oda cocuga haksizlik hem de cok sevdigim kizima

Yillar once bana fal bakan falci yurtdisinda yasayip iki cocugun olacak demisti diger bildigi seyler disinda, o kadar cok anlattimki o falciyi ve bildiklerini galiba simdi Tanri ‘al sana iste falci degil ben karar veririm gelecege ve simdi yasa bu ikilemi ve cezasini cek der’ gibi.

Kim bilir?