Her sene yaziyordum dogumgununde ama bu sene yazamadim. O yuzden daha 10 olmadan bir seyler karalamak istedim. Zira iki rakamlara gelmesine cok az kaldi, tek yas olmasinin tadini cikarmak istiyor bu anlarimi hatirlamak ve hic unutmamak istiyorum, sanki iki rakamlara gecince cocukluktan cikacak. Istiyorum ki yavas yavas buyusun cok hizli geciyor hatta hic buyumesin. Onun her halini cok ozluyorum. 9 yasinda cok sey yasadi kuzum benim. Cok zor gunler gecirdi cok guzel anlari da oldu.
Oncelikle babasi yaninda degildi dogumgununde onun hasreti girdi araya is nedeniyle Londra'ya tasininca babasi, kuzumun 5 yasinda yasadigi kaderi tekrarlandi. 8 ay babasiz kaldi.
Sonra tasinacagimizi ogrendigi icin cok uzuldu cok agir yasadi, agladi. Alismasi mumkun olamadi hele o Abu Dhabi'deki son gunlerimiz, esyalarimiz toplandiginda, okuluna veda ettiginde, arkadaslarina ve ogretmenine son kec hoscakal dediginde, bakicisina sarilip ayrildiginda agladiginda, evini biraktiginda son kez cikarken nasil agladi, duygulandi, uzuldu. Kapidan cikarken elektrik dugmesine varana kadar bye bye dedi, bye bye kapi, bye bye duvar, bye bye guvenlik gorevlisi, bye bye tuvalet ...agladi uzuldu. Uzuldum cok ama onu yeterince anlamadim, ben gitmek icin sabirsizlandim ama onun icin oyle degildi o mutluydu ve orasi onun eviydi. Hep ama cok daha guzel olacak ama cok daha iyi bir yer orasi ama Abu Dhabi'de olmayan hersey orda var gibi anlayissiz davrandim. Halbuki tek duymak istedigi evini, okulunu, arkadaslarini, Ana'yi, bu sehri ve daha bir cok sevdigin mekani ozleyeceksin biliyorum cok uzucu demekti, neyseki dedim onu da, ne zaman duygularini anlasam ve kabul etsem ise yariyor zaten. Bizler saniriz ki uzulcek ne var sacmalama cok daha iyi olacak, korkacak bir sey yok diyerek karsimizdakine yardim ediyoruz. Halbuki onun hissettiklerini inkar etmek ve hissettiklerini gormezden gelmekten baska bir ise yaramaz.
Zaman zaman uzuluyor ve bazen agliyor ve ben Abu Dhabi'yi mi ozledin tatlim dedigimde tam yarasina basmis oluyorum hi hi diyor boynu bukulyor ama onu anlayan bir annesi oldugu icin de rahatliyor.
Dogumgununde onu balina ile yuzmeye goturdum.
devami sonra
Oncelikle babasi yaninda degildi dogumgununde onun hasreti girdi araya is nedeniyle Londra'ya tasininca babasi, kuzumun 5 yasinda yasadigi kaderi tekrarlandi. 8 ay babasiz kaldi.
Sonra tasinacagimizi ogrendigi icin cok uzuldu cok agir yasadi, agladi. Alismasi mumkun olamadi hele o Abu Dhabi'deki son gunlerimiz, esyalarimiz toplandiginda, okuluna veda ettiginde, arkadaslarina ve ogretmenine son kec hoscakal dediginde, bakicisina sarilip ayrildiginda agladiginda, evini biraktiginda son kez cikarken nasil agladi, duygulandi, uzuldu. Kapidan cikarken elektrik dugmesine varana kadar bye bye dedi, bye bye kapi, bye bye duvar, bye bye guvenlik gorevlisi, bye bye tuvalet ...agladi uzuldu. Uzuldum cok ama onu yeterince anlamadim, ben gitmek icin sabirsizlandim ama onun icin oyle degildi o mutluydu ve orasi onun eviydi. Hep ama cok daha guzel olacak ama cok daha iyi bir yer orasi ama Abu Dhabi'de olmayan hersey orda var gibi anlayissiz davrandim. Halbuki tek duymak istedigi evini, okulunu, arkadaslarini, Ana'yi, bu sehri ve daha bir cok sevdigin mekani ozleyeceksin biliyorum cok uzucu demekti, neyseki dedim onu da, ne zaman duygularini anlasam ve kabul etsem ise yariyor zaten. Bizler saniriz ki uzulcek ne var sacmalama cok daha iyi olacak, korkacak bir sey yok diyerek karsimizdakine yardim ediyoruz. Halbuki onun hissettiklerini inkar etmek ve hissettiklerini gormezden gelmekten baska bir ise yaramaz.
Zaman zaman uzuluyor ve bazen agliyor ve ben Abu Dhabi'yi mi ozledin tatlim dedigimde tam yarasina basmis oluyorum hi hi diyor boynu bukulyor ama onu anlayan bir annesi oldugu icin de rahatliyor.
Dogumgununde onu balina ile yuzmeye goturdum.
devami sonra
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder