15 Mart 2011 Salı

36. Yas Bunalimi

36.yas bunalimi:

Literaturde boyle bir sey var mi bilmiyorum ama ben yasiyorum valla.
Aslinda 35 yasla basladi ve giderek artan bir manik depresif durumu yasiyorum.
Yani ortada ciddi bir sorun yok aslinda, Allaha sukur ama bir suru onemsiz kucuk sey var,
ee onlarda birlesince ortada kocaman bir sikinti yaratiyor ister istemez.
Benim gibiler var mi oralarda ses verseniz ve normal deseniz…
Bunun bir cikisi olmali ama ne ve nasil?
Yonca kosmasaydim intihar ederdim diyor galiba benim de yardim amacli kosmak gibi beni hem fiziksel hem de manevi olarak vicdanimi rahatlatacak bir sey yapmam lazim. 
Sonra Zulfu Livaneli de sanatla ugrasmasam intihar ederdim demis, aslinda son zamanlarda bu lafi cok duyar oldum, surekli bir intihar etme istegi insanlarda, Allahtan ben o kadar kafayi siyirmadim zaten insan cocugu varken nasil dusunurki boyle birseyi, tamam ciddi sorunlarin vardir ne kendine ne cocuguna hayrin kalmistir ne de umudun o zaman anlarim da, ortada benimki gibi elle tutulur gozle gorulur ciddi bir sey yokken de insan intihar etmeyi dusunmesin ya, diger aclikla, tacizle, savasla, dogal felaketle, ekonomik krizlerle bogusanlar ne yapsin peki? Bu sanatcilar, yazar cizerler de hep boyle olur nedense, gorunurde mukemmel hayatlari vardir ama bir turlu mutlu olamazlar, bunalimlardan bunalim begenirler.
Neyseki durumum o kadar vahim degil ama son zamanlarda yasadigim bu durumda bu tur insanlara empati duymama neden oluyor. Herseyi olup yinede insan mutsuz olabiliyormus.
Belkide bu insan dogasinda var belkide bilinc altina atilmis bir cok sey etkisini gosteriyor zamanla, yaslandikca bilemiyorum. Su an benim manik depresyonum, -kendi hastaligini teshis et, nedenlerini bul sonra cozumleri nasilsa bulursun- asamasinda. 
Bende ariyorum nedenini, 21.yuzyilin simarik okumus insanlari hastaligi da olabilir.
Eksi sozlugu bilirsiniz bayiliyorum oradaki yorumlara, cok zeki insanlar var gercekten. Bakin ne yazmislar manik depresif hakkinda, yahu bunlari okudum kendimi iyi hissettim, acaba gulmek, bu hastaligin en iyi tedavilerinden biri olabilir mi? Oyleyse de surekli gulecegimiz insanlari ortami nasil yaratacagiz, oda ayri bir sorun. Cem Yilmaz gibi bir adami nereden bulayim ben simdi Abu Dhabi' de.

'Genelde sabah saatlerinde ve aksam saatlerinde duzenli araliklarla off cekmesiyle kendisini belli eder. Zararsizdir.'

'Orta yolu tutturamayip, zigzag cizen* depresyon gonullulerini anlatan soz obegi'

'Işık hızıyla yaşanan duygular ve iki uç arasında hızla yer değiştiren halet-i ruhiye. ya siyahsın ya beyaz. bir anda çöken hüznün, bunalmanın üzerine gözyaşlarının ıslattığı tuzlu dudaklarla bir anda kahkaha atmak. sonunda kafayı üşütmek'

'mani dinine inanan depresyondaki vatandaşlarımıza da denmektedir...'

'seviyorum kahretsin'
Kendimle dalga gecerek belki bu sacmaligi keser ve kendimi iyi hissederim diyorum ama tamda bu hastaligin bulgularina isaraten bir dakika iyi hissedip oteki dakika karalar bagliyorum.
Yok benim bir analiz yapip kendime donup icime kapanip bir cikis yolu bulmam lazim. Nedir derdin kizim diye sorunca uzerine isik tutulmus bocek gibi kaliyorum, kem kum, yani insan depresyondayim diyor ama dibine kadar yasayamiyorsun bile, sayacak bahane bulamiyorsun bir an, tum inandiriciligin gidiyor haliyle.

Mutsuzum yaaaa  kankaaa  diyorum sonra kizimin sirin suratini, yaptigi sevimli hareketleri, o bicir bicir anlamadigim konusmasi geliyor ve ona hayran hayran bakam kocami goruyorum ve iste mutlulugun resmi bu olsa gerek diyorum ve kendime ne salaksin so what isini sevmiyorsan so what ufak tefek sorunlarin varsa diyorum
O an cok mutlu oluyorum
Ama cok kisa suruyor sonra aklim yine baksa seylere gidiyor ufak tefek burada soylesem ayiplanacagim ,cik cik cik gibi turlu efektlere neden olacagim ama zaman zaman benim icin 'kahretsin ya niye ben 'dedigim, buyuttugum, abarttigim ama hakikatten de beni mutsuz eden bir suru sey.
Bazen neye uzuldugumu bile unutur oluyorum o yuzden yazmaya karar verdim belki yazip dokersem rahatlarim, unuttugumda neydi diye dusunmekten kurtulurum, hemen listeme bakarim,  en azindan uzulecek seyler listemi bir azaltirim.Ben neye uzuluyordum ya, bak onu bile hatirlamiyorum diye hayiflanmaktan kurtulurum.

Yapcam valla listemi ama yok oyle buraya yazacak kadar kafayi siyirmadim henuz neyseki...
Peki kirmayacagim sizi ve birini burada desifre edecegim:

Hay bin seytan! Unuttum simdi iyi mi?Inanmayacaksiniz belki ama aklima cok iyi bir neden gelmisti ve simdi tamamen cikti, hatirlayinca soz yazacagim...

2 yorum:

  1. SES SES SES :D

    Bir ara yuzyuzeyken desifre etmeni bekliyorum bir kac tanesini :)

    Eksisozlukteki tanimlari cok sevdim :) Ozellikle de zigzagli tanimi...

    Ama soyle soliiim... Ben de ayni modelim... Beni mutsuz eden seyler var, orada duruyorlar... Bir seyler yapip duzeltmem gerekiyor ama nasil bilmiyorum... Cesaretim yok belki de duzeltme savasina... Ya da duzelmeyecegini biliyorum... Bilmiyorum... Bir cok insan amaann senin ki de dert mi, kendi kendine dert yaratiyorsun diyebilir ama tabi ki yasayan kisi olarak o kadar da kolay degil.

    Insanin bir cok seyinin bir cok kisiye gore iyi olmasi diger sikintilarini aninda silmiyor ne yazik ki... Buyuk mutluluklar kucukleri gormezden gelmemizi saglayamiyor... Belki de zaten kucuk degiller... Neyse bir gun dertlesiriz ;) yuz yuze...

    YanıtlaSil
  2. yuz yuze geldikte dertlesemedik,konusamadik bile, cocuklardan firsat kalmiyorki;) neyse bir ara yapalim dertleselim mutlaka, sagol ses verdigin icin!

    YanıtlaSil